ΨΗΦΙΣΜΑ
Κατά της ακρίβειας
Οι αντιπρόσωποι των Πολιτικών Συνταξιούχων που συμμετέχουμε στο 74ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτικών Συνταξιούχων (ΠΟΠΣ) όπως και η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, αφού βιώσαμε την τραγική περικοπή των συντάξεών μας από τους μνημονιακούς νόμους, υφιστάμεθα την καταστροφική συρρίκνωση των συντάξιμων αποδοχών μας και από την αχαλίνωτη ακρίβεια βασικών αγαθών και υπηρεσιών.
Οι αιτίες αυτών των δύσκολων καταστάσεων που γεννά την ακρίβεια που ζούμε είναι πασιφανείς.
Η υπερφορολόγηση των αποδοχών μας, η παντελής έλλειψη αναπλήρωσης των συντάξιμων απωλειών, η ασύδοτη λειτουργία της αγοράς με τα υπερκέρδη των ολιγοπωλίων στα τρόφιμα, στην ενέργεια, στα φάρμακα, στις τηλεπικοινωνίες, στην υγεία, στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και σ’ ένα πλήθος βασικών αγαθών, σε συνδυασμό με την έλλειψη κανόνων ρύθμισης της αγοράς, με τη θεοποίηση της ελεύθερης οικονομίας, την κερδοσκοπία των γνωστών ολίγων και την απουσία του κοινωνικού κράτους, διαμορφώνουν μια κατάσταση αφόρητη.
Εμείς οι συνταξιούχοι ασφυκτιούμε και βρισκόμαστε στα όρια της ανέχειας και της κοινωνικής παραμέλησης, με συνέπειες που καθιστούν την βιολογική μας επιβίωση πολυτέλεια.
Εμείς οι συνταξιούχοι, πρώην πολιτικοί υπάλληλοι, που υπηρετήσαμε την πολιτεία, διατρανώνουμε την βούλησή μας να ληφθούν τώρα μέτρα περιορισμού και αποτελεσματικής πάταξης της ακρίβειας. Τα ολιγοπώλια ας πορευθούν με τα κέρδη τους και όχι με τα υπερκέρδη τους που είναι προϊόν αφαίμαξης του μόχθου μας και της αξιοπρέπειάς μας.
Απαιτούμε οικονομική στήριξη με βάση το διεκδικητικό πλαίσιο της ΠΟΠΣ, τη ρύθμιση όλων των αιτίων που καλλιεργούν την παθογένεια της ακρίβειας σε βάρος μας και τη λήψη άμεσων και αποτελεσματικών μέτρων χαλιναγώγησης της αισχροκέρδειας που τροφοδοτεί την ακρίβεια.
ΨΗΦΙΣΜΑ
ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ
ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Παγκοσμίως καθημερινά εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια υφίστανται διαφορετικές μορφές βίας, όπως η σεξουαλική, η σωματική, η ψυχολογική, η οικονομική βία αλλά και η παρενοχλητική παρακολούθηση, η σωματεμπορία και ο βιασμός.
Βιασμός στο σπίτι, στο σχολείο, στον δρόμο, στη γειτονιά, στη δουλειά.
Η βία στην οικογένεια φέρνει βία στην κοινωνία. Γι’ αυτό η βία στην οικογένεια δεν αποτελεί προσωπική ή οικογενειακή υπόθεση, αλλά κοινωνικό πρόβλημα που μας αφορά όλους.
Σκοπός μας είναι να γίνει ορατό αυτό το καθημερινό παγκόσμιο φαινόμενο που, παρά την τεράστια έκτασή του, παραμένει σε μεγάλο βαθμό αόρατο και κρυμμένο από τις επίσημες καταγραφές, είτε γιατί δεν αναγνωρίζεται, είτε γιατί συγκαλύπτεται ως κανονικότητα, είτε λόγω της ντροπής αλλά και λόγω της –αδικαιολόγητης αλλά υπαρκτής- αίσθησης ατιμωρησίας που υπάρχει.
Η βία κατά των γυναικών εκτιμάται, με τις διαστάσεις που έχει πάρει στον σύγχρονο κόσμο, ότι αποτελεί πλέον ζήτημα εθνικής ασφάλειας.
-Καλούμε την Ελληνική Πολιτεία να εγγυηθεί τη ζωή, την υγεία και την ασφάλεια όλων των θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας και να σταθεί επιτέλους κατ’ ουσίαν αρωγός, πέρα και πάνω από τις ανεπαρκείς και προς λαϊκή και μόνο κατανάλωση πρωτοβουλίες της, ως προς την αυστηροποίηση του ποινικού πλαισίου και προς αντιμετώπιση του εγκληματικού αυτού φαινομένου στην ουσία του.
-Ζητάμε την εισαγωγή του όρου «γυναικοκτονία» στον ποινικό κώδικα της χώρας, ώστε να γίνει ορατή στην κοινωνία και να τιμωρείται ως επιβαρυντική περίσταση σε σχέση με την ανθρωποκτονία.
-Απαιτούμε την άμεση εφαρμογή ΟΛΩΝ των μέτρων προστασίας και στήριξης των επιζωσών βίας και των παιδιών τους, θυμάτων ή μαρτύρων και την ενσωμάτωση ΟΛΩΝ των προβλέψεών της στον ποινικό κώδικα.
-Απαιτούμε την άμεση ανταπόκριση της αστυνομίας στις εκκλήσεις για βοήθεια και την επιβολή του νόμου, αναγνωρίζοντας την επικινδυνότητα των καταστάσεων και ερευνώντας όλους τους ισχυρισμούς βίας κατά των γυναικών. Τα θύματα να προσεγγίζονται με σεβασμό της αξιοπρέπειάς τους και να ενθαρρύνονται να καταγγέλλουν τη βίαιη σε βάρος τους συμπεριφορά.
-Απαιτούμε τη διασφάλιση και ενίσχυση του δικτύου των δομών στήριξης γυναικών και του δημόσιου χαρακτήρα τους και την πλαισίωση και στελέχωσή τους με μόνιμο προσωπικό, ώστε να μπορούν να παρέχουν αποτελεσματική και διαρκή στήριξη στις γυναίκες- θύματα βίας.
-Απαιτούμε τη διάθεση ενός ικανού οικονομικού κονδυλίου για την αντιμετώπιση θεμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
-Ιδιαίτερη μέριμνα να ληφθεί για τις εργαζόμενες στην υγεία, που εκτός από τα εξοντωτικά ωράρια και τους χαμηλούς μισθούς, αντιμετωπίζουν συχνά βία και παρενόχληση.
-Τα σωματεία και τα συνδικάτα καλούμαστε να αναγνωρίσουμε την ωμή πραγματικότητα των γυναικών και να κάνουμε υπόθεσή μας την αντιμετώπιση των σεξιστικών διακρίσεων και της έμφυλης βίας στον κόσμο της εργασίας.
-Λέμε όχι στο διαχρονικό, δυστυχώς, και διαπολιτισμικό φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας με θύματα όλα τα μέλη μιας οικογένειας, αναλογιζόμενοι τα χιλιάδες θύματα που δεν αντιστάθηκαν σε αυτές τις απάνθρωπες συμπεριφορές.
-Λέμε ΟΧΙ στην κάθε μορφής βία: σεξουαλική, ενδοοικογενειακή, οικονομική, οπαδική, ενδοσχολική.
-Δεν διστάζουμε να καταγγείλουμε συμπεριφορές που θίγουν στη βάση της την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και υπόσταση.
-Οργανωνόμαστε, διαδηλώνουμε και διεκδικούμε έναν κόσμο χωρίς βία για γυναίκες, άντρες και παιδιά.
Η βία δεν μπορεί να είναι αποδεκτή από τις πολιτισμένες κοινωνίες.
ΨΗΦΙΣΜΑ
« Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου 1914 – 1923»
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ Κιλκίς 19-05-2025
ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Αρ.πρωτ.24
ΝΟΜΟΥ ΚΙΛΚΙΣ
ΤΣΙΡΟΓΙΑΝΝΗ 8
Τ.Κ.61100 ΚΙΛΚΙΣ
ΤΗΛ. – FAX: 23410 76595
Το Δ.Σ του Συλλόγου Συνταξιούχων Πολιτικών Δημοσίων Υπαλλήλων Νομού Κιλκίς ζώντας στο πολυπληθέστερο προσφυγικό νομό της χώρας καταθέτει:
Υπάρχουν πληγές που δεν επουλώνονται και μία από αυτές είναι η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, μία μαύρη σελίδα της ιστορίας και ένα βαθύ τραύμα στη συλλογική μας μνήμη.
Υπάρχουν λέξεις που δεν φτάνουν να περιγράψουν τον πόνο την αδικία το ξερίζωμα από τις πατρογονικές εστίες.
Σήμερα, 106 χρόνια μετά τη μαύρη επέτειο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στη μνήμη των 353.000 που χάθηκαν μέσα στη φωτιά της βίας από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς που δεν έχουν ιστορία, μόνο ποινικό μητρώο. Δεν ξεχνούμε. Δε σιωπούμε. Μεταφέρουμε την ιστορία τους στις νέες γενιές για να κρατήσουμε ζωντανή την αλήθεια.
Η Γενοκτονία παραμένει Γενοκτονία αν ξεχαστεί. Η μνήμη είναι αντίσταση.
Χρέος μας να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη δικαίωση των 353.000 αθώων ψυχών που η αποτρόπαιη βιαιότητα των Νεότουρκων έκοψε το νήμα της ζωής τους. Η λήθη δεν θα τους σκεπάσει. Είναι ιστορική μας ευθύνη να συνδράμουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην αποκατάσταση της αλήθειας. Είναι καθήκον όλων μας να διατηρούμε ζωντανή τη μνήμη και να αγωνιζόμαστε για την καθολική αναγνώριση αυτού του εγκλήματος. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής και αυτονόητο χρέος της διεθνούς κοινότητας. Επειδή το αίμα και τα δάκρυα δεν έχουν στεγνώσει. ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ-ΤΙΜΟΥΜΕ-ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ
Για το Δ.Σ
Ο Πρόεδρος Γεν. Γραμματέας
Ξηρουδάκης Ευστράτιος Ντίνου Ελευθέριος
ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΑ 51 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Φέτος τιμήσαμε μετά απ΄70 χρόνια την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59.
Ενός αγώνα κατά τον οποίο οι Ελληνοκύπριοι ξεσηκώθηκαν εναντίον των Άγγλων αποικιοκρατών με το σύνθημα Αυτοδιάθεση- Ένωση.
Μετά από 4 χρόνια αγώνα οι Άγγλοι βλέποντας ότι θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την Κύπρο, ανακάλυψαν τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου. Στις συμφωνίες αυτές προβλέπεται η δημιουργία της Ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Κύπρου και οι Άγγλοι διατηρούν δύο βάσεις στην Κύπρο και η Αγγλία, η Ελλάδα και η Τουρκία είναι εγγυήτριες δυνάμεις για τη λειτουργία της Δημοκρατίας της Κύπρου.
Με το πρόσχημα αυτό και μετά το άφρον και αδελφοκτόνο πραξικόπημα της Χούντας, τον Ιούλιο του 1974, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο και αφού προκάλεσε τεράστιες καταστροφές, κατέχει μέχρι σήμερα το 37% του κυπριακού εδάφους.
Μόλις ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία, όλες οι Δυτικές και Ευρωπαϊκές χώρες ακόμη και η δική μας έτρεξαν να βοηθήσουν τον Ουκρανικό λαό να αντιμετωπίσει τον Ρωσικό στρατό.
Τι έκαναν όμως τα Ηνωμένα Έθνη όλα αυτά τα 51 χρόνια που η Τουρκία κατέχει το 37% του Κυπριακού Ευρωπαϊκού εδάφους.
Δύο ψηφίσματα κατά της Τουρκίας, τα οποία η Τουρκία έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια και τίποτε άλλο.
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτικών Συνταξιούχων καταγγέλλει την παράνομη κατοχή του Κυπριακού εδάφους και ζητούμε από τον Πρωθυπουργό της χώρας και τους άλλους αρχηγούς των Ευρωπαϊκών χωρών, τώρα που η Τουρκία ζητά να συμμετάσχει στην ευρωπαϊκή ασφάλεια, να απαιτήσουν από την Τουρκία όχι μόνο την άρση του CASUS BELLI εναντίον της Ελλάδας αλλά και την εφαρμογή των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία ζητούν την απόσυρση των 40.000 Τούρκων στρατιωτών καθώς και όλων των εποίκων από την Κύπρο, χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αποκατασταθεί η ανεξαρτησία της ενιαίας Δημοκρατίας της Κύπρου.
Ταπανίδης Θεόδουλος, Β’ Αντιπρόεδρος της ΠΟΠΣ
ΨΗΦΙΣΜΑ
Κατά των πολέμων- Υπέρ της ειρήνης
Οι αντιπρόσωποι των Πολιτικών Συνταξιούχων που συμμετέχουμε στο 74ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτικών Συνταξιούχων (ΠΟΠΣ) εκφράζουμε την ομόθυμη ανησυχία μας αλλά και όλοι οι συνταξιούχοι τους οποίους εκπροσωπούμε, για τις συνεχιζόμενες πολεμικές συγκρούσεις τόσο στην Ουκρανία, όσο και στη Γάζα, στη νότια αραβική χερσόνησο, στο Σουδάν, αλλά και στο καινούργιο θέατρο πολέμου Πακιστάν – Ινδίας, με αποτέλεσμα τη θυσία χιλιάδων αθώων πολιτών, προσφορά στο βωμό του κέρδους και των συμφερόντων των ολίγων.
Η νέα τάξη πραγμάτων που σηματοδότησε η εκλογή του νέου προέδρου των Η.Π.Α., προκαλεί αναταράξεις και παγκόσμια ανησυχία.
Οι πολεμικές συγκρούσεις δεν υπηρέτησαν ούτε υπηρετούν τα συμφέροντα των λαών. Το δράμα των λαών της Ουκρανίας, της Ρωσίας, της Παλαιστίνης, του Ισραήλ, του Σουδάν, της Ινδίας, του Πακιστάν της Υεμένης, είναι αποτέλεσμα μιας οικονομικής, θρησκευτικής, επεκτατικής και φυλετικής αντιπαράθεσης που έχει μόνο νεκρούς, κατεστραμμένες υποδομές, δυστυχία και μίσος.
Δε μένουμε απαθείς μπροστά σ’ αυτές τις τραγωδίες. Αγανακτούμε, διαδηλώνουμε, φωνάζουμε και απαιτούμε οι διεθνείς οργανισμοί, οι ηγεσίες των εμπλεκομένων και όλες οι χώρες του κόσμου, να αναλάβουν άμεσα ειλικρινείς πρωτοβουλίες για εκτόνωση των πολεμικών εντάσεων αρχικά, με στόχο την καθολική επικράτηση της παγκόσμιας ειρήνης. Να συναποφασίσουν εκεχειρία και με νηφαλιότητα να βάλουν τις βάσεις των ειρηνευτικών διαδικασιών. Να σιγήσουν τα όπλα, να πρυτανεύσει η λογική της ειρήνης και οι λαοί, ήρεμα, αργά αλλά σταθερά, να επουλώσουν τις πληγές τους, να εκτονώσουν τα μίση, να αποκαταστήσουν τις υποδομές τους και να βάλουν τα θεμέλια για μια ειρηνική ζωή με πρόοδο και χαρά, χωρίς φόβο και ο παραγόμενος πλούτος και τα αγαθά να διανέμονται σε όλους για ποιοτική και αξιοπρεπή ζωή.
Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τώρα ουσιαστικές πρωτοβουλίες προς όλες κατευθύνσεις με μοναδικό στόχο την επικράτηση της ειρήνης και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, της συνεργασίας, της προόδου και της ευημερίας των λαών.
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
( ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ)
Δυο και πλέον χρόνια συμπάσχουμε με το δράμα των οικογενειών των 57 συμπολιτών μας στη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών. Τα εγκληματικά λάθη, οι παραλείψεις και οποιοιδήποτε και οτιδήποτε συνέβαλαν να βυθιστούν στο πένθος οι οικογένειες των 57 αθώων θυμάτων, ένωσαν όλους τους Έλληνες και φυσικά κι εμάς τους συνταξιούχους.
Βγήκαμε στους δρόμους, συμπαραστάτες, διαμαρτυρόμενοι, οργισμένοι.
Οι αντιπρόσωποι στο 74ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτικών Συνταξιούχων ενώνουμε τις δυνάμεις μας με τις οικογένειες των θυμάτων, με απαίτηση το έγκλημα να μη συγκαλυφθεί.
Η δημόσια περιουσία του κοινωνικού αγαθού του σιδηροδρομικού δικτύου και των σιδηροδρομικών μεταφορών, να είναι στην ασφαλή εξυπηρέτηση των πολιτών.
Η δικαιοσύνη να αρθεί στο ύψος της, ανεπηρέαστη και να αποδώσει τις ευθύνες σε όλους όσους με τις επιλογές τους, τις παραλείψεις τους, την αδιαφορία τους συνδιαμόρφωσαν τις εγκληματικές συνθήκες, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται. Να λογοδοτήσουν και το έγκλημα των Τεμπών να γίνει ο σταθμός της διαφάνειας, της κάθαρσης, της παραδειγματικής τιμωρίας και της οριστικής αποξένωσης των υπόγειων, άδικων, επικίνδυνων και παράνομων συμφωνιών εκποίησης των σιδηροδρόμων.
Δεν θέλουμε και δεν αντέχουμε να θρηνήσουμε άλλα αθώα θύματα στο βωμό του κέρδους και των πολιτικών – οικονομικών συμφερόντων.
Οι νεκροί μας και οι οικογένειές τους ζητούν δικαίωση, οι οικογένειές τους ανακούφιση και η κοινωνία ικανοποίηση ότι οι θεσμοί και το κράτος δικαίου λειτουργούν δημοκρατικά.
ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗΜΜΥΡΟΠΑΘΕΙΣ
ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
Η πολύπαθη Θεσσαλία, ο στυλοβάτης της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής της πατρίδας, δυο σχεδόν χρόνια μετά τις φονικές και καταστρεπτικές πλημμύρες του Σεπτέμβρη του 2023 δεν έχει μαζέψει τα κομμάτια της κι ούτε βρήκε στο ελάχιστο το δρόμο προς την κανονικότητα, στις δραστηριότητες των παραγωγικών διαδικασιών του αγροτικού τομέα αλλά και στην καθημερινή ζωή των πληγέντων συμπολιτών μας.
Η καθυστέρηση στην επούλωση και αποκατάσταση των πληγεισών περιοχών καθυστερεί χαρακτηριστικά.
Οι κυβερνητικές υποσχέσεις και εξαγγελίες για φράγματα, για διώρυγες, για αποκατάσταση των αναχωμάτων μετά τον Daniel, για αποκατάσταση του επαρχιακού οδικού δικτύου, για διαπλάτυνση των ποταμών, παραμένουν ανεκτέλεστες υποσχέσεις.
Οι σύνεδροι του 74ου συνεδρίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτικών Συνταξιούχων αφουγκραζόμενοι τον πόνο των συναδέλφων συνέδρων της Θεσσαλίας αλλά και των κατοίκων της πολύπαθης θεσσαλικής περιφέρειας, απαιτούν άμεσα μέτρα για την ανακούφιση των πληγέντων, εκπλήρωση των υποσχέσεων για την προσωρινή κάλυψη βασικών αναγκών (ενοίκια, δάνεια, αποζημιώσεις κ.λπ.) και ειδικό σχέδιο αποκατάστασης και πρόληψης φυσικών καταστροφών τύπου Ιανού, Daniel, Elias και παρεμφερών θεομηνιών, ρεαλιστικό και άμεσα εφαρμόσιμο.
ΨΗΦΙΣΜΑ
Δημογραφικό και στεγαστικό πρόβλημα
Οι αντιπρόσωποι των Πολιτικών Συνταξιούχων που συμμετέχουμε στο 74ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτικών Συνταξιούχων (ΠΟΠΣ) όπως και όλος ο ελληνικός λαός, βιώνουμε τη σταδιακή αλλά και καταστροφική δημογραφική συρρίκνωση στην πατρίδα μας.
Οι σχετικές μελέτες και ανακοινώσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας περιγράφουν με μελανά χρώματα την επικίνδυνη μείωση του ελληνικού πληθυσμού, με συνέπειες ολέθριες. Το δυναμικό και παραγωγικό κομμάτι μειώνεται δραματικά, η αναλογία εργαζομένων – συνταξιούχων εξισώνεται με τάση αρνητική, η παραγωγική αυτάρκεια της Ελλάδας καταρρέει και το μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο.
Η Ελλάδα, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, σε 20 χρόνια θα είναι μια χώρα γερόντων.
Το πρόβλημα αυτό δεν προέκυψε ξαφνικά, αλλά είναι αποτέλεσμα πολυετών πολιτικών αβελτηριών και ανύπαρκτου πολιτικού σχεδιασμού και προγραμματισμού.
Η ανεργία, η αστυφιλία, η οικονομική δυσπραγία, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η αποβιομηχανοποίηση, η έλλειψη κοινωνικών δομών, το καταρρέον ασφαλιστικό σύστημα και το σύστημα υγείας, η αλματώδης τεχνολογική πρόοδος, η τηλεργασία, είναι μερικές από τις γενεσιουργές αιτίες της πληθυσμιακής μείωσης.
Σε όλες αυτές τις δυσκολίες προστέθηκε την τελευταία δεκαετία το οξύ στεγαστικό πρόβλημα, ο διπλασιασμός των ενοικίων, η αγορά κατοικιών από ξένα οικονομικά συμφέροντα, η οικονομική αδυναμία ανέγερσης νέων κατοικιών, οι βραχυχρόνιες μισθώσεις κατοικιών και το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο που κρατά χιλιάδες κατοικίες κλειστές. Ακόμα και το πρόσφατο προεδρικό διάταγμα 129/2025, το οποίο καθορίζει τα όρια, τις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης για τους οικισμούς με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που προϋφίστανται του 1923, λειτουργεί ανασταλτικά για οποιαδήποτε ανάληψη οικογενειακών δράσεων και παραγωγικών πρωτοβουλιών.
Το παραγωγικό – επιστημονικό ανθρώπινο δυναμικό της πατρίδας μας σε μεγάλο βαθμό μετανάστευσε. Όσοι παρέμειναν, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη νέα κατάσταση. Τα οικογενειακά έσοδα οριακά καλύπτουν το ενοίκιο. Η τεκνοποιία είναι οικονομικά δύσκολη και μικρότερη των θανάτων. Η απόκτηση κατοικίας αδύνατη. Η ενοικίαση αξιοπρεπούς κατοικίας ανέφικτη. Κίνητρα δε δίνονται. Οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε μια εθνική τραγωδία που εξυφαίνουμε μόνοι μας.
Προτείνουμε, επειδή το θέμα είναι μείζον εθνικό, τη δημιουργία υπερκομματικής επιτροπής για κατάθεση άμεσα προτάσεων, με δέσμευση όλων των κομμάτων να στηρίξουν αυτές τις προτάσεις και η κυβέρνηση να νομοθετήσει με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων, να χρηματοδοτήσει και να ενθαρρύνει τις οικογένειες τόσο για την απόκτηση τέκνων αλλά και για την αγορά ή ενοικίαση στέγης, σε εφικτά οικονομικά πλαίσια.
Η κατασκευή κατοικιών του τύπου «εργατικών κατοικιών» είναι μια πρόταση – λύση που θα ανακουφίσει και θα ενθαρρύνει τη δημιουργία οικογενειών και απόκτηση τέκνων.
Απαιτείται πανεθνική συστράτευση αλλιώς θα σβήσουμε την Ελλάδα εμείς οι ίδιοι, με δικά μας λάθη και δικές μας παραλείψεις.