Του Λινάρδου Ερμόλαου, Γεν. Γραμματέα της ΠΟΠΣ
Η επέτειος του Πολυτεχνείου αποτελεί πηγή διδαγμάτων για τη θεμελιώδη αξία της ελευθερίας και την Δημοκρατίας. Κάτω από αυτό το πνεύμα, το νόημα της ελευθερίας είναι αντίθετο προς κάθε ενέργεια και συμπεριφορά που παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα και θέτει φραγμούς στην άσκηση των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των μελών του κοινωνικού συνόλου.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου στέκει σαν φάρος για κάθε δημοκρατικό αγώνα και υπήρξε το αποκορύφωμα του αντιδικτατορικού αγώνα της νεολαίας μας που αντιτάχθηκε είτε έμπρακτα, είτε σιωπηλά, στη δικτατορία του 1967-1974.
Θεωρείται η συνέχιση αγώνων της νεολαίας προηγουμένων εποχών για εθνική ανεξαρτησία (1941-44), δημοκρατία και καλύτερη εκπαίδευση.
Το Πολυτεχνείο ζει, γιατί τα αιτήματα της νεολαίας μας που θυσιάστηκε, είναι πάντα δίκαια και επίκαιρα,
Μια μέρα σαν κι αυτή αποτίνουμε φόρο τιμής στους νέους του ελληνικού λαού μας, που αντιστάθηκαν στην εφτάχρονη δικτατορία και επαίσχυντη τυραννία.
Η επερχόμενη νεολαία της πατρίδας μας έχει χρέος αλλά και υποχρέωση να συνεχίσει τον αγώνα. Ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουν τη μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, τη μνήμη όσων αντιστάθηκαν ενάντια στη χούντα, είναι να συνεχίσουν τον αγώνα για μια καλύτερη ζωή, για ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη.
Γιορτάζοντας σήμερα την εξέγερση του Πολυτεχνείου ας κρατήσουμε βαθιά στη μνήμη μας τα μεγάλα ορόσημα της φυλής μας το 1940, την Εθνική Αντίσταση το 1941-44 και τη θυσία των νέων μας στο Πολυτεχνείο το 1974.
Μακάριοι εκείνοι που γυρνώντας πίσω στο χρόνο, μπορούν να εμπνέονται και να φρονηματίζονται από τη μεγαλειώδη ιστορία των νέων Μαραθώνων, των Σαλαμινών και των Θερμοπυλών.
«Κερδίζεις τις ωραίες μάχες» έγραψε ένας δάσκαλος από το μέτωπο της Αλβανίας «μόνο όταν λησμονήσεις τη γλύκα της ζωής και τάξεις πάνω από αυτή την ωραιότητα ενός συμβόλου, το μεγαλείο μιας ιδέας».
Στον σημερινό κόσμο της παγκοσμιοποίησης, της σύγχυσης και της απαισιοδοξίας, οι Έλληνες έχουμε σταθερή και φωτοβόλο ιδεολογία μέσα μας.
Μέσα στις εκδηλώσεις αυτών των ημερών, ας κρατήσουμε στιγμές περισυλλογής και ευλάβειας στη μνήμη της νεολαίας του Πολυτεχνείου που πρόσφερε τον εαυτό της θυσία στο Έθνος μας.
Ας προσκυνήσουμε στους νωπούς τάφους τους, που χάριν αυτών η πατρίδα μας ξαναβρήκε τον δρόμο της ελευθερίας, της δημοκρατίας και αξιοπρέπειας. Για αυτές τις αξίες και τα ιδανικά θυσιάστηκαν και κατά την Επανάσταση του 1821 οι Έλληνες φοιτητές του Ιερού Λόχου στο Δραγατσάνι.
Ήρωες του Πολυτεχνείου σας ευγνωμονούμε!
