Του Ερμολάου Λινάρδου, Γεν. Γραμματέα της ΠΟΠΣ,
τ. Σχολικού Συμβούλου
«Μυστήριον ξένον, ὁρῶ καί παράδοξον! οὐρανόν τό Σπήλαιον, θρόνον Χερουβικόν, τήν Παρθένον, τήν φάτνην χωρίον, ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρnτος, Χριστός ὁ Θεός, ὅν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν».
(Καταβασία της ενάτης ωδής των Χριστουγέννων)
Η γέννηση του Χριστού, η ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού και η εξ ύψους επίσκεψή του στον κόσμο από την παρθένο Μαρία στη Βηθλεέμ, διαδίδεται μέσα από την ιερή υμνολογία και τη θεολογία του απαράμιλλου κάλους ύμνων της εορτής των Χριστουγέννων.
Ο μεγάλος διδάσκαλος της Εκκλησίας μας, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, με σκιρτήματα ψυχής χαρμόσυνα και σε πανηγυρικό τόνο μας λέει: «Εκείνα τα οποία οι Πατριάρχες της Παλαιάς Διαθήκης είχαν πάντοτε στη σκέψη τους, οι προφήτες τα προφήτευσαν, οι δίκαιοι επιθυμούσαν να τα δουν και να τα απολαύσουν, αυτά όλα εξεπληρώθηκαν και έγιναν πραγματικότητα με τη γέννηση του θεανθρώπου Ιησού Χριστού».
Στο σημαντικότατο ερώτημα «Γιατί ήρθε ο Χριστός στη γη;» θα μας απαντήσει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: «Ίνα πας άνθρωπος ο πιστεύων εις Αυτόν μη απώλυται αλλ’ έχει ζωήν αιώνιον (Ιωανν. Γ’16)».
Και ο Ευαγγελιστής Λουκάς (ιβ’10) θα πει για την παρουσία του Χριστού στη γη: «Ήρθε στη γη ο Χριστός για να σηκώσει τον πεσόντα άνθρωπο, για να ζωοποιήσει και να σώσει το απολωλός πρόβατό του ο πολυεύσπλαχνος ποιμένας».
Ο Μέγας Βασίλειος τονίζει το ιδιαίτερο νόημα της άγιας νύχτας των Χριστουγέννων τα παρακάτω βαθυστόχαστα λόγια: «Κοινή εορτή πάσης κτίσεως… Αυτώ τω κόσμω δωρείται τα υπερκόσμια… Εορτάσωμεν τοίνυν τα σωτήρια του κόσμου, την γενέθλιον ημέρα της ανθρωπότητος».
Το μυστήριο των Χριστουγέννων δεν είναι μόνο αποκάλυψη της άπειρης αγάπης και δύναμης του Θεού, είναι και πρόσκληση του ανθρώπου προς την ελευθερία, την αγάπη και τη θέωση.
Είναι αποκάλυψη του μεγάλου προορισμού και της μεγάλης ευθύνης του ανθρώπου μέσα στη θεία δημιουργία. Δυστυχώς, η ανθρωπότητα και ιδιαίτερα ο Χριστιανικός κόσμος δεν έδωσε τη δέουσα προσοχή στη διδασκαλία του Χριστού, αλλά παρασύρθηκε σε κατευθύνσεις και δραστηριότητες που οδηγούν στην καταστροφή και την απόγνωση.
Μέσα όμως σε αυτή τη ζοφερή κατάσταση δεν πρέπει να απελπιζόμαστε ως Χριστιανοί. Τα παρήγορα λόγια που απηύθυνε ο άγγελος στη Βηθλεέμ: «Μη φοβείσθε, ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ εν πόλει Δαβίδ» απευθύνονται και σήμερα σε όλους τους ανθρώπους που αγωνίζονται για να αντιμετωπίσουν το μίσος με την αγάπη και τον πόλεμο με την ειρήνη.
Αν για όλους τους ανθρώπους έχει αξία η πίστη στον Χριστό, ιδιαίτερη σημασία έχει η αγωγή και η στάση των παιδιών και των νέων μας.
Έχουμε καθήκον οι μεγαλύτεροι και ιδιαίτερα οι γονείς να εξασφαλίσουμε το κατάλληλο περιβάλλον, ώστε οι νέοι μας να αισθανθούν ασφαλείς και δυνατοί να βαδίσουν την οδό της αρετής και να μην διστάσουν να βιώσουν το μυστήριο της ενανθρώπισης του Χριστού στην πορεία της ζωής τους.
Όσο πιο ανθρώπινοι γινόμαστε, όσο πιο απλά και ταπεινά λειτουργούμε, τόσο πιο αληθινοί είμαστε.
Μεταξύ των εκλεκτών Ελλήνων λογοτεχνών που έγραψαν χριστουγεννιάτικα υπέροχα έργα συγκαταλέγονται: ο Δ. Σολωμός, ο Αλ. Παπαδιαμάντης, ο Ι.Πολέμης, ο Γ. Δροσίνης, ο Γ. Βερίτης που ζητά από τον Θεό να χαρίσει τη γαλήνη στις βασανισμένες ψυχές:
«Δώσε γαλήνη, βασιλιά μας, παντού και μέσα στην καρδιά μας, στείλε γλυκά παρηγοριά σε πολιτείες και χωριά.
Δέξου Χριστέ την προσευχή μας, κάνε ν’ ανθίσουν άσπρα κρίνα, όπου περίσσεψαν οι θρήνοι.
Μες στις ψυχές να φέξει η πίστη, πεντάκτιστο άστρο της αυγής.
Και ας πουν το δόξα εν υψίστοις γλώσσες, λαοί, φορείς της γης».
